اجــــــــــــــــــــــــاره نشینی
ســـر بـه کجا می بـــرد بــهای اجــاره
وه چــه زیاد اســت اشــتهای اجــاره
مــوجــر مــن می دَهَـدَم آخــر هـر ماه
بـــس بــد و بــیــراه در ازای اجــاره
صاحب خانه چو دوش ســوی من آمــد
گفــت که مــن آمـــدم بـــرای اجــاره
گفتم :فــردا و گفــت: نه و سپــس بــرد
تــلــویزیـون مـــرا به جـــای اجــاره
آه خــدا تا کـی مـن خـــانــه به دوشــم؟
راحــتـمان کــن تو از جــفای اجــاره
کیست که وامی دهد به بنده ی مسکـین
تــا بــر هــم مـن ز انــزوای اجــاره