بهلول دانا
بهلول کسی است که در کسوت دیوانگی و به زبان طنز آنچه را نباید گفت، می گوید و دیوانه کسی است که دیوانه را برای آنچه گفته، مکافات کند. از این رو بهلول هرچه می خواهد می گوید و با بی خردی خود خرد تمام خردمندان را به چالش می کشد. آن هم در جامعه ای که جایی برای سخن فرزانگان و خردمندان نیست و به سادگی برای سخنی راست، زبانی از حلقوم بیرون کشیده و سری بریده می شود. ناچار باید در این جامعه دیوانه بود تا راست گفت و زنده ماند.
و راستی در جامعه ای که کسی پذیرای راستی، درستی و فرزانگی نیست چه باید کرد؟ و تکلیف راستان، درستان و فرزانگان چیست؟