اکسیر عشق

از در درآمدی و من از خود به در شــدم

گویی کزین جهان به جهان دگر شدم

گوشم به راه، تا که خبر می دهد ز دوست

صاحب خبر بیامد و من بی خبر شدم

گفتم ببینمش مَگَرَم دردِ اشتیاق

ساکـن شود، بدیدم و مشتاق تر شدم

چون شبنم اوفتاده بُدم پـــیش آفتاب

مهرم به جان رسید و به عَیّوق بر شدم

دستم نداد قوّتِ رفتن به پیشِ دوست

چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم

خداوند، در میان موجودات جهان، تو را برای خود برگزید و بهشت ویژه اش را به تو اختصاص داد و فرمود):جهان را برای تو آفریدم و تو را برای خود(. این دیگر با توست که برای خدا بمانی.